Środa, 24 sierpnia 2011 roku, XXI tydzień zwykły, Rok A, I

 

 

 

 

 

 

Bartłomiej – w Ewangeliach św. Mateusza, Łukasza i Marka
Natanael – w Ewangelii św. Jana

 

Najbardziej interesujące spośród spotkań Jezusa z uczniami jest wydarzenie z Natanaelem w Ewangelii św. Jana (1,45-51). Jezus nie powie Bartłomiejowi jak innym uczniom: „Chodź za mną!”. To Filip, który przed chwilą usłyszał te słowa poszedł do przyjaciela zawiadomić go: „Spotkaliśmy Tego, o którym pisał w Prawie Mojżesz i Prorocy, Jezusa z Nazaretu”. Natanael pochodzący z Kany jest sceptyczny: „Czy może być coś dobrego z Nazaretu”. Filip nie próbuje go przekonywać, lecz z radością i prostotą powie: „Chodź i zobacz!”

 

 

Bartłomiej (Natanael) musiał być bardzo otwartym człowiekiem; może do tego poruszonym radosnym odkryciem Filipa. Rusza natychmiast w kierunku Jezusa nie spodziewając, że usłyszy od Niego same komplementy mówione na swój temat do uczniów. Jezus chwali wierność Prawu Mojżeszowemu, wiarę i prawość Natanaela oraz zaskakuje go wiedzą o jakimś wielkim jego przeżyciu pod drzewem figowym. W cieniu drzew chroniono się chętnie, aby się modlić, czytać lub uczyć. Po słowach Jezusa: „Widziałem cię pod drzewem figowym!”, Natanael natychmiast wyznaje wiarę w mesjańską godność Jezusa. Odpowiedź Jezusa potwierdza jego wyznanie: „Zobaczysz więcej niż to”, … „niebiosa otwarte”. Czy Natanael pod drzewem figowym otrzymał jakieś konkretne widzenie prorocze o bliskości Mesjasza?! Bardzo prawdopodobne skoro bez cienia wahania pozostał i chodził wiernie za Jezusem od pierwszych dni jako piąty po Janie, Andrzeju, Szymonie i Filipie.

 

Bartłomiej był też świadkiem cudownego połowu ryb na jeziorze Genezaret po Zmartwychwstaniu Jezusa (J 21.2-6).

 

Niestety, bardzo mało wiemy o apostole Bartłomieju z danych historycznych. Z tradycji podawanej przez pokolenia chrześcijan, a następnie z legend tworzonych odbieramy, że był apostołem bardzo ruchliwym. Św. Euzebiusz i św. Hieronim mówią o Ewangelii Bartłomieja i Apokalipsie odnalezionych we fragmentach w Indiach ok. 200 r. przywiezionych najprawdopodobniej przez Apostoła. Inni wspominają o jego głoszenie Ewangelii w Etiopii, w Arabii Saudyjskiej, wśród Partów i w Mezopotamii.

 

Z obszernych fragmentów „Męki Apostoła Bartłomieja”, św. Bartłomiej miał ponieść śmierć w Armenii, gdzie za nawrócenie brata królewskiego Poliminiusza na rozkaz Króla zostaje ukrzyżowany, a następnie ścięty.

 

Tradycja i legendy akcentują wielką żarliwość apostolską i odwagę w głoszeniu Chrystusa Zmartwychwstałego. W swej ruchliwości, wykształceniu i znajomości języków jest bardzo podobny do św. Pawła; i szkoda, że nie ocalały po nim żadne listy.

 

Zaś legendy i podania bardzo liczne powstają wokół postaci ważnych i znaczących, które odegrały w historii Kościoła doniosłą rolę i zapisały się mocno w życiu i pamięci chrześcijan.

 

 

Chrześcijanin może śmiało czerpać z bogactwa Apostola Bartłomieja: żarliwość wiary i prawość, które pochwalił Jezus; otwartość na łaskę wiary w Pana Jezusa i trwanie w Nim; rozumienie dosłowne słów Zmartwychwstałego Pana: „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody!”

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Kraków