Wtorek, 10 grudnia 2013 roku, II tydzień Adwentu, Rok A, II

Pan jest łagodny i bardzo łaskawy

Przemawiajcie do serca …bo nieprawość odpokutowana.

Niełatwo jest przemawiać do serca. Lepiej apelować do intelektu, do rozumu. Wydaje się, że wtedy łatwiej o porozumienie. Serce ukryte jest głęboko i trzeba dotknąć owej czułej struny, by poruszyć, by to serce zapłonęło miłością. Kiedy to się stać może? Wtedy gdy człowiek doświadczy dobra od innego, gdy poczuje się rozumiany i kochany. W jednej z piosenek śpiewanych we wspólnotach oazowych i na pewno nie tylko możemy znaleźć słowa:

Mów do mego serca,
mów do mego serca,
Ty znasz jego ukryte doliny.
Tam, gdzie usychają piękne winnice,
Ty wiesz gdzie otworzyć ukryte źródła.

Konieczne jest zadawanie sobie wciąż pytania – jakie jest moje serce? Czy tam usychają piękne winnice? Czy są w nim jakieś ukryte źródła, których dotąd nie wykorzystałem jeszcze?

Tylko prawdziwie kochające serce potrafi bardziej cieszyć się tą jedną, zaginioną, a odnalezioną niż tymi, co zawsze w stadzie, przy Pasterzu. Nie oznacza to oczywiście, byśmy odchodząc ryzykowali zagubienie po to, by po odnalezieniu radości przysporzyć. Ryzykant może się przeliczyć i na wieki przepadnie na tych bezdrożach i pustkowiach, gdzie wyschła trawa, gdzie zwiędły kwiaty, gdzie brak wody łaski.

Mamy mocno podnosić głos i wołać: Pan jest łagodny i bardzo łaskawy.

Nie trać czasu na błąkanie się. Trwaj wciąż przy Tym, który już nadchodzi, a Jego ramię dzierży władzę.

Duszpasterz w Parafii św. Józefa i sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu (Toruń-Bielany)