Świętej Brygidy, zakonnicy, patronki Europy – święto - Homilie Rok C 2024/25

Świętej Brygidy, zakonnicy, patronki Europy – święto

Środa, 23 lipca 2025 roku, XVI tydzień zwykły, Rok C, I

Dzisiejsza Ewangelia jest bardzo piękna, ponieważ ukazuje nam istotę naszego życia chrześcijańskiego. Jezus po raz kolejny używa metafory, która opisuje nasze życie w Bogu. Nawiązuje do krzewu winnego. Każdy zapewne wie, że latorośl nie wyda owocu, jeśli nie jest zespolona z krzewem winnym. Jeśli jest sama – usycha i nie wydaje owocu. Prosta, wręcz banalna zasada, a jednak bardzo mądra. Ale czy wszyscy ją pojmują?

Jeśli winorośl ma wydać owoce, musi być zjednoczona z krzewem. Ogrodnik troszczy się o nią, aby przynosiła obfity plon. Jeśli jednak nie przynosi owocu – zostaje odcięta, usycha, a potem spalona. Nic po niej nie pozostaje.

Tak samo jest w naszym życiu chrześcijańskim. Jeśli nie będziemy zespoleni z krzewem winnym, którym jest Jezus Chrystus, nie wydamy owocu. Nie będziemy mogli czerpać z ożywczych soków, które są symbolem łaski Bożej, niezbędnej do wzrostu i życia duchowego. Jeśli moje, twoje, nasze życie jest zakotwiczone w Chrystusie, to każdego dnia czerpiemy z Niego siłę.

Wszystkie trudności, które pojawiają się w naszym życiu, jesteśmy w stanie przezwyciężyć – ale tylko wtedy, gdy trwamy w jedności z Bogiem. Gdy postawimy wyłącznie na siebie lub na świat, wkrótce zabraknie nam życiodajnych soków, które dają siłę i życie. Niestety, obłudny świat wyssie z nas wszystko. Uschniemy duchowo, a w końcu zostaniemy wrzuceni w ogień – i pozostanie z nas jedynie popiół. Świat o nas zapomni, ale nie Chrystus, który jest jedyną naszą nadzieją. Musimy jednak z całego serca przylgnąć do Niego, a On da nam swoją moc.

Przykładem takiego przylgnięcia do Jezusa Chrystusa jest dzisiejsza patronka dnia – św. Brygida Szwedzka, zakonnica i współpatronka Europy.

Pochodziła z bardzo religijnej rodziny. Jej ojciec co tydzień przystępował do sakramentu pokuty i Eucharystii. Odbył również pielgrzymkę do Hiszpanii, na grób św. Jakuba w Composteli.

Według jej żywotów, Brygida już od dziecka doświadczała szczególnej bliskości Pana Jezusa. Gdy miała 7 lat, ukazała się jej Najświętsza Maryja Panna, kładąc na jej głowie tajemniczą koronę. Trzy lata później objawił się jej Chrystus ukrzyżowany. Na widok Jego męki Brygida zawołała: „O, mój kochany Panie! Kto Ci to zrobił? Nie chcę niczego, tylko miłować Ciebie!”.

W wieku 12 lat (w roku 1314) Brygida straciła matkę. Ojciec przekazał kapłanom znaczną sumę – 200 marek w złocie – prosząc o modlitwę za spokój jej duszy. Po śmierci żony wziął na swój zamek rodzeństwo Brygidy – Katarzynę i Izraela – a ją samą oddał na wychowanie do wujenki na zamku w Aspanas. Surowy tryb życia, jaki tam panował, odpowiadał Brygidzie, która pragnęła całkowicie należeć do Chrystusa.

Przede wszystkim była to kobieta, która wsłuchiwała się w natchnienia Boże. Już jako dziecko czuła powołanie do służby Bogu, jednak z pokorą przyjęła decyzję rodziców i wyszła za mąż. Była oddaną żoną i matką. Wraz z mężem żyła szczęśliwie, urodziła i wychowała ośmioro dzieci, w tym św. Katarzynę ze Sieny. Przyjęła małżeństwo jako wolę Bożą i realizowała je z miłością.

Po śmierci męża spełniła swoje młodzieńcze pragnienie – założyła Zakon Najświętszego Zbawiciela i dalej służyła Bogu z gorliwością.

Była kobietą głębokiej wiary, posłuszną Bożym planom. Nie zabiegała o realizację siebie, swoich marzeń czy ambicji, co dziś jest tak bardzo modne. Słuchała Boga – nawet gdy Jego plan był inny niż jej własny. I to może być dzisiaj wielka lekcja od św. Brygidy dla każdego z nas – żyjących w świecie, który stawia na samospełnienie, sukces i wygodę.

Św. Brygida patronka dnia dzisiejszego pokazuje nam wszystkim, że są Boże plany, które także mogą dać szczęście, jeśli tylko się je wypełnia. Ale wszystko zależy od nas – czy jesteśmy latoroślą w krzewie winnym, którym jest Jezus Chrystus, czy też nie. Czy pozwolimy Bogu działać w naszym życiu, nawet jeśli nasze plany są inne niż Jego? Wpatrując się w przykład św. Brygidy, widzimy, że gdy oddamy się Bogu bezgranicznie, nasze plany także się zrealizują – choć często innymi drogami dojdziemy do celu, który został nam wyznaczony przez Boga.

A Ty – do którego krzewu jesteś dziś przyłączony? Czy pozwalasz Chrystusowi, by przez Ciebie przynosił owoce miłości, pokoju i nadziei?

„Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeśli nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie” (J 15,4).