Piątek, 25 lipca 2025 roku, XVI tydzień zwykły, Rok C, I

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Jak wszyscy wiemy, w gronie Apostołów było dwóch mężczyzn o imieniu Jakub. Niekiedy mylimy ich, przypisując cechy jednego drugiemu. Wyjaśnijmy więc na początku, że Jakub, syn Alfeusza, zwany Mniejszym (por. Mk 3,18; Mt 10,3), jeden z filarów Kościoła jerozolimskiego, to zupełnie inny Apostoł, którego wspomnienie liturgiczne obchodziliśmy wraz ze św. Filipem 6 maja. Jemu też tradycja przypisuje autorstwo Listu św. Jakuba, który znajdujemy w Nowym Testamencie.

 

Dzisiaj natomiast obchodzimy święto św. Jakuba zwanego Większym, syna Zebedeusza i Salome oraz starszego brata św. Jana Ewangelisty (por. Mt 4,21; Mk 1,19-20), znanego także jako Jakub Pielgrzym lub Jakub z Compostelli. Wraz z Piotrem i Janem, Jakub był jednym z pierwszych uczniów Pana Jezusa i należał do grupy Apostołów najbliższych Jezusowi (por. Mt 17,1; Mk 5,37; Mk 14,33). Wybrany na apostoła, stał niemal zawsze na ich czele. Można powiedzieć, że należał do uprzywilejowanej grupy uczniów, którzy byli świadkami: wskrzeszenia córki Jaira (por. Mk 5,37-43), przemienienia na Górze Tabor (por. Mt 17,1-9), modlitwy w Ogrodzie Oliwnym (por. Mt 26,36-46). Był także świadkiem drugiego cudownego połowu ryb, o którym mówi św. Jan w swojej Ewangelii (por. J 21,1-11).

Nie należy jednak mylić go z biskupem Jerozolimy – ten urząd pełnił raczej Jakub Mniejszy. Św. Jakub Starszy poniósł śmierć męczeńską jako pierwszy z Apostołów i drugi po św. Szczepanie, o czym dowiadujemy się z Dziejów Apostolskich, gdzie św. Łukasz zanotował: „W tym samym czasie Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana...” (Dz 12,1-2). Miało to miejsce około roku 44. Bez sądu, bez wyroku – ścięty mieczem w więzieniu.

Według tradycji św. Jakub Większy po Zesłaniu Ducha Świętego udał się najpierw do Hiszpanii, żeby tam głosić Dobrą Nowinę. W 830 roku jego relikwie zostały sprowadzone do Hiszpanii, do miejscowości, która otrzymała nazwę Santiago de Compostela, dając początek wielkiemu ruchowi pielgrzymkowemu, żywemu po dziś dzień.

 

Słowo Boże, które czytamy dzisiaj w liturgii, dotyczy tematu męczeństwa. Św. Paweł w liście do Koryntian wymienia bardzo konkretne jego przejawy: „Zewsząd znosimy cierpienia”, „Żyjemy w niedostatku”, „Znosimy prześladowania”, „Obalają nas na ziemię”, „Nosimy nieustannie w naszym ciele konanie Jezusa”, „Jesteśmy wydawani na śmierć” (por. 2 Kor 4,8-11).

Wszystko to jednak ma dla św. Pawła nieskończoną wartość, bo pozwala upodobnić się do Chrystusa, który wybrał drogę krzyża. Apostoł Paweł aż dwa razy podkreśla, że to wszystko jest potrzebne, „aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele” (por. 2 Kor 4,10-11). Wszelkie cierpienia traktuje jako uprzywilejowaną drogę zjednoczenia z Mistrzem i okazję do ukazywania Go światu.

 

Fragment Ewangelii według św. Mateusza, który dziś słyszymy, przypomina znany epizod, który wzbudził oburzenie wśród pozostałych Apostołów (por. Mt 20,20-28). Oto matka Jakuba i Jana wstawia się za swoimi synami u Jezusa, zapewne kierowana szczerą miłością i troską o ich przyszłość – na ile mogła ją po ludzku pojąć. Jezus natomiast w sposób enigmatyczny mówi o kielichu, który ma pić. Do tego obrazu powróci w Ogrodzie Getsemani, gdy będzie się modlił: „Ojcze, jeśli to możliwe, oddal ode mnie ten kielich” (por. Mt 26,39). Zwracając się do synów Zebedeusza, Jezus zapowiada im udział w swoim „kielichu”. W przypadku Jana przybrał on inną postać niż męczeństwo, ale to właśnie Jakub jako pierwszy z Apostołów wypił kielich męki, by zjednoczyć się z Mistrzem i być z Nim w Królestwie Bożym.

 

Zapewne na długo Jakub zapamiętał słowa Jezusa: „Nie tak będzie między wami” (por. Mt 20,26). Droga zaszczytów, przywilejów, pierwszeństwa była mu obca. Pragnął być sługą, „niewolnikiem Chrystusa”, oddać życie za wielu. Czyż nie jest to również dla nas wciąż aktualna lekcja pokory w świecie, który nieustannie prowadzi walkę o dominację?

 

Papież Benedykt XVI, przedstawiając podczas audiencji ogólnej postać św. Jakuba, zwrócił uwagę na jego aktualność:

Od św. Jakuba – mówił – możemy się więc wiele nauczyć: gotowości do przyjęcia Pańskiego wezwania nawet wtedy, gdy każe nam pozostawić „łódź” naszej ludzkiej pewności; entuzjazmu w pójściu za Nim drogami, które On wskazuje, z pominięciem wszelkiej naszej złudnej zarozumiałości; gotowości do dawania o Nim świadectwa z odwagą, gdy to konieczne – aż po najwyższą ofiarę życia.

Tak więc św. Jakub staje przed nami jako wymowny przykład wielkodusznego przylgnięcia do Chrystusa.

 

W internecie zamieszczono modlitwę młodziutkiej Klaudii Biegun z V klasy, która tak zwraca się do św. Jakuba:

Święty Jakubie, patronie pielgrzymów;

– nie prostuj moich ścieżek – dopomóż tylko, bym nie błądził;

– nie usuwaj z nich przeszkód – spraw raczej, bym nie upadał;

– nie zdejmuj ze mnie brzemienia – spraw tylko, by nie było ono ponad siły;

– wspieraj, bym w pielgrzymce zwanej życiem nie zbaczał z drogi ku Wierze, Nadziei i Miłości;

– a gdybym upadł – użycz mi swego kostura, bym łatwiej mógł się podnieść.

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto św. Jakuba, Apostoła

o. Mieczysław Babraj CSsR  (poniedziałek, 25 lipca 2011 roku, Rok A, I)

o. Tomasz Mular CSsR  (środa, 25 lipca 2012 roku, Rok B, II)

o. Dariusz Paszyński CSsR  (czwartek, 25 lipca 2013 roku, Rok C, I)

o. Grzegorz Woś CSsR  (piątek, 25 lipca 2014 roku, Rok A, II)

 o. Krzysztof Dworak CSsR  (sobota, 25 lipca 2015 roku, Rok B, I)

o. Tomasz Jakubczak CSsR  (poniedziałek, 25 lipca 2016 roku, Rok C, II)

o. Piotr Podraza CSsR  (wtorek, 25 lipca 2017 roku, Rok A, I)

o. Łukasz Listopad CSsR  (środa, 25 lipca 2018 roku, Rok B, II)

o. Jerzy Krupa CSsR  (czwartek, 25 lipca 2019 roku, Rok C, I)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (sobota. 25 lipca 2020 roku, Rok A, II)

o. Krzysztof Szczygło CSsR  (niedziela, 25 lipca 2021 roku, Rok B, I – XVII niedziela zwykła)

o. Ryszard Bożek CSsR  (poniedziałek, 25 lipca 2022 roku, Rok C, II)

o. Waldemar Sojka CSsR  (wtorek, 25 lipca 2023 roku, rok A, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (czwartek, 25 lipca 2024 roku, Rok B, II)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (piątek, 25 lipca 2025 roku, Rok C, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...  

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów obecnie przełożony domu zakonnego w Łomnicy-Zdrój oraz Przewodniczący Centrum
Apostolstwa i Duchowości Redemptorystów (CADR) – Łomnica-Zdrój