Czwartek piątego tygodnia Wielkiego Postu

Czwartek, 02 kwietnia 2020 roku, V tydzień Wielkiego Postu, Rok A, II

Wojujący ateista Friedrich Nietzsche, miał powiedzieć kiedyś, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, a następnie człowiek odpłacił się Bogu tym samym. W swoim założeniu autor próbował obalić tezę istnienia Boga i udowodnić, że jest to tylko projekcja ludzka stworzona dla podporządkowywania mas przez rządzących. Lubię tę myśl Nietzschego, bo często jest dla mnie zimnym prysznicem zwłaszcza wtedy, gdy zaczynam mieć pretensje do Pana Boga, że coś jest nie po mojej myśli.

Dzisiejszy tekst Ewangelii, to fragment rozmowy, a w zasadzie dyskusji Jezusa z Faryzeuszami. Temat był istotny a w zasadzie fundamentalny: Kim dla Jezusa jest Bóg i jaką rolę w życiu Jezusa odgrywa Abraham, który jak wiemy dla żydów jest Ojcem Wiary.

Żydzi mają za sobą historie Narodu, który przez samego JHWH został wybrany i przeznaczony do tego, aby być Królestwem Boga na ziemi. Ojcem tego narodu, tym, którego sam JHWH wybrał i z nim rozmawiał jest Ojciec Abraham, a Faryzeusze są strażnikami czystości i ortodoksji wiary Izraela. Jezus, w ich oczach jest samozwańczym nauczycielem jakich wielu, mamiącym nieuczoną rzeszę swoimi tanimi sztuczkami. Do tego jest bluźniercą, gdyż w swoim nauczaniu spoufala się z JHWH nazywając go Ojcem. I nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie drugie dno całej sytuacji, w której znalazł się Izrael, a z nim Jego duchowi mentorzy.

Kraj jest poszatkowany szlakami handlowymi, a co za tym idzie napływają do niego obce kultury i wierzenia. Świątynia, po powtórnym odbudowaniu dokonanym po powrocie z babilońskiej niewoli został pusta. Ukryta przed barbarzyńcami Arka Przymierza zniknęła bezpowrotnie, znak przymierza JHWH z Narodem gdzieś przepadł. Ojczyna odebrana narodowi i podległa rzymskiemu okupantowi, który panoszy się ze swoją obca kultura i wierzeniami. Naród dzieli się coraz bardziej na zwolenników, przeciwników, tych, którzy chcą walczyć zbrojnie i tych, którzy chcą czekać na bożą interwencję. Najwyższe stanowiska w państwie dzierżą ludzi strachliwi i sprzedajni. A co gorsza, od wielu już lat Pan nie przemawiał już do swojego ludu. W takim kontekście Faryzeusze, jako elita religijna próbują utrzymać ład i porządek w Narodzie Wybranym zagrzewając go do wierności i gorliwość w wierze przez własną postawę, jak ognia bojąc się wszystkiego co mogło by zmącić pozorny porządek i spokój.

Parafrazując słowa niemieckiego filozofa można powiedzieć, że Bóg stworzył swój Naród Wybrany, a on odpowiedział mu tym samym, głuchnąc na wezwanie Stwórcy, pozostając zaślepionym na Jego znaki. Izrael, a w zasadzie jego przywódcy przyzwyczaili się do swojego Boga.

To postawa, która bardzo mocna grozi nam. Wzrastamy i wychowujemy się lub wychowywaliśmy się w pewnym określonym modelu wiary, który przez dziesięciolecia był wystarczający, a co więcej był po prostu dobry i poprawny. Dziś borykamy się z rzeczywistością, w której wiara tradycyjna, przekazywana pokoleniowe jest niewystarczająca. Ostatnie dni pokazują nam jak bardzo potrzebna nam jest wiara żywa, oparta nie na tradycji, ale na spotkaniu Jezusa w jego Słowie, sakramentach, wspólnocie. Zamknięte drzwi kościoła, mogą stać się dla mnie powodem frustracji, gdyż zawsze tu chodziłem/łam, gdyż codzienna eucharystia stał się dla mnie nie jako obowiązkowym punktem w planie dnia, a nie spotkaniem z żywym Jezusem, źródłem i szczytem mojego życia.

Ten czas jest nam dany dla badanie temperatury naszej miłości do Jezusa. Swoisty post od Eucharystii budzi we mnie złość na rządzących, proboszcza, biskupów, czy pragnienie i tęsknotę za Ukochanym?

Czy Bóg, nie stał się na mój obraz i moje podobieństwo? Módlmy się o to, aby ten trudny czas przybliżył nas do Chrystusa, tak jak rozłąka między kochającymi sprawia, ze gdy się spotkają ich miłość wybucha jeszcze większym płomieniem miłości.

Rozważania (kazania-homilie): Czwartek piątego tygodnia Wielkiego Postu

o. Edmund Kowalski CSsR (29 marca 2012 rok)

o. Paweł Drobot CSsR (21 marca 2013 rok)