Niedziela, 22 lutego 2015 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok B, I
Żyć nadzieją
Na początku okresu Wielkiego Postu, a więc czasu przygotowującego nas do Świąt Wielkanocnych, musimy uświadomić sobie, co się stało udziałem człowieka przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Przede wszystkim zostaliśmy wykupieni z niewoli grzechu i otrzymaliśmy nadzieję życia wiecznego. Te wielkie dary Boże nie staną się naszym udziałem, jeśli nie będziemy mieli głębokiej i żywej wiary. Właśnie wiara nakazuje nam podjąć wysiłek pracy nad sobą, aby pokonać szatańską pokusę i wytrwać na drodze chrześcijańskiej doskonałości. O tych ważnych zobowiązaniach przypomina nam w szczególny sposób każda Eucharystia, dając nam jednocześnie siłę do pokonania pokus odciągających nas od Chrystusa.
Fragment Ewangelii według św. Marka odczytywany w ramach liturgii słowa pierwszej niedzieli Wielkiego Postu może nas zaskoczyć zwięzłością – swą bardzo krótką formą. To tak, jakby sama forma zewnętrzna chciała nam również powiedzieć, że nie ilość, ale jakość będzie ważna dla nas w tym rozpoczętym przed kilkoma dniami Wielkim Poście.
Zaiste ważne słowa wypowiada dziś Jezus, a warto zaznaczyć, że są to przecież jedne z pierwszych słów, jakie wypowiedział Jezus podczas swojej trzechletniej publicznej działalności: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Z Ewangelii tej wynika, że nawet Jezus chciał przygotować swą publiczną działalność przez czterdziestodniowy post. Zastanówmy się więc, jak możemy przeżyć ten czas przygotowania, aby nie był czasem zmarnowanym, aby znalazło się w nim i nawrócenie, i wiara w Ewangelię.
Dziś Jezus mówi, że nie chodzi tylko o nawrócenie w Wielkim Poście. Ale chodzi o to, aby po nawróceniu w naszym sercu zamieszkała wiara. A przecież wiara wymaga czynów, gdyż wiara bez uczynków martwa jest. Każdy z nas potrzebuje oczyszczenia, nawrócenia i odnowy. Pamiętajmy jednak, że ten wysiłek nawrócenia nie jest jedynie dziełem ludzkim. Jezus, zwyciężając wszystkie pokusy szatana, starożytnego węża, nauczył nas zwyciężać pokusy do grzechu i wskazał nam, że można to uczynić tylko mocą Bożą. Dzisiejsza antyfona na wejście (modlitwa na rozpoczęcie Mszy Świętej) ukazuje nam Boga jako tego, który chętnie wysłuchuje naszych próśb, co powinno nas skłaniać do modlitwy o Bożą moc, gdy jesteśmy kuszeni przez złego ducha. I w tym tkwi nasza nadzieja. Przecież tak wielu z nas może powiedzieć: to nie pierwszy Wielki Post w naszym życiu i tak często nie udało się wytrwać w tych naszych postanowieniach. Może wtedy zapomnieliśmy o Tym, który umacnia nas. Zaprośmy więc do naszego życia Jezusa, który przeżył ten czterdziestodniowy post zwycięsko. On nam pomoże.
Warto więc na początku tego czasu łaski uświadomić sobie, że doświadczenie pokusy, cierpienia i krzyża ma wielką wartość dla duchowego rozwoju człowieka. Bogu niech będą dzięki, że daje człowiekowi aż czterdzieści dni postu. Daje czas na refleksję, rekolekcje (pomimo czasu pandemii), rachunek sumienia, szczere nawrócenie, żałowanie za grzechy i ludziom odpuszczanie. Wielki Post to czas przeznaczony na gorliwszą modlitwę i czynienie dobra. To czas poprawy, który sprawi, że staniemy się lepsi, wewnętrznie dojrzalsi, zdolni przezwyciężać zło. Zechciejmy więc za św. Augustynem prosić Boga: „Boże daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz, a potem żądaj ode mnie, czego chcesz”.
Kazania-homilie: Pierwsza niedziela Wielkiego Postu, Rok B, I
o. Dariusz Paszyński CSsR (26 luty 2012 rok, Rok B, II)
o. Andrzej Makowski CSsR (22 lutego 2015 rok, Rok B, I)
o. Andrzej Szorc CSsR (18 lutego 2018 rok, Rok B, II)
o. Andrzej Makowski CSsR (21 luty 2021 rok, Rok B, I)
Drukuj...
Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, wykładowca homiletyki
w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie – Lublin
o. Andrzej Makowski CSsR