Czwartek, 16 grudnia 2021 roku, III tydzień Adwentu, Rok C, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Naszym przewodnikiem, który w tych dniach przygotowuje nas na spotkanie z Zbawicielem, jest św. Jan Chrzciciel. Jego wołanie ma nas przemienić, abyśmy otworzyli nasze serca na Boga. Jezus stawia go przed nami jako wzór do naśladowania. Nawet mówi, że między narodzonymi z niewiast nie ma większego od niego. Jan Chrzciciel swoim życiem zasłużył na takie słowa pochwały. Nie był trzciną kołyszącą się na wietrze, czyli człowiekiem chwiejnym w swoich działaniach. Nie pragnął życia w pałacu królewskim i posiadania bogato zdobionych szat. O jego wielkości przede wszystkim świadczy jego pokora. Bo choć mógł swoją postawą przysłonić Zbawiciela, on przyjmuje „tylko” postawę proroka, który swoimi słowami zapowiada i wskazuje przyjście Mesjasza. Przez to najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on.

 

 

Święty Jan Chrzciciel był wielkim człowiekiem, ponieważ był pokorny. Nie skupiał uwagi na sobie i jak pokorny sługa czekał na przyjście Pana. Nie odgrywał „roli Boga” ani nie przysłaniał Go sobą. Swoim przykładem wzywa nas, byśmy oderwali się od siebie i porzucili przekonanie o swojej wielkości, samowystarczalności i nieomylności. Wtedy stajemy się „mali” i możemy uznać potęgę i panowanie Boga. Przez taką postawę pokorny Bóg, Jezus Chrystus, może narodzić się w naszych sercach.

 

Pokora jest miarą naszej świętości. Jak pokazuje historia z życia św. Filipa Neri, nie ma świętości bez pokory.

 

W jednym z klasztorów rzymskich żyła zakonnica, którą ludzie uważali za świętą i przypisywali jej cudowne uzdrowienia. Zainteresował się nią papież i chcąc mieć pewne wiadomości o niej, poprosił Filipa Neri, późniejszego świętego, aby zbadał tę sprawę. Filip poszedł do klasztoru mniszek, poprosił do rozmównicy tę mniszkę i zdjął mocno obłocone buty i mówi: – Wielebna siostro, proszę, niech siostra wyczyści moje buty. Zakonnica, słysząc te słowa, rozgniewała się i określiła to żądanie jako bezczelność i powiedziała, że nie jest żadną służącą. Słysząc te słowa Filip Neri włożył buty i wyszedł nie powiedziawszy ani słowa. Wrócił do papieża i zdał sprawozdanie. – Ojcze święty – powiedział – ta zakonnica nie jest świętą. Brak jej pokory.

 

Jeżeli czasem Pan Bóg daje Tobie ostatnie miejsce, to tylko dlatego, by Cię nauczyć, jak zajmować pierwsze. A jeżeli nawet znajdziesz się na jakimś pierwszym miejscu, pamiętaj, żebyś je przyjmował nie jako indywidualne wywyższenie, ale jako doskonałą okazję do służby innym. Na pytanie o to, jakie wartości mogłyby ulepszyć życie ludzi na ziemi, założyciel redemptorystów św. Alfons Liguori mówił: „Pierwszej na imię pokora, drugiej na imię pokora i trzeciej na imię pokora”. I niech te słowa będą dla nas zachęta, aby przez pokorę dostrzec w naszym życiu Jezusa. Bo tylko ludzie pokorni, tacy choćby jak Jan Chrzciciel, potrafili odnaleźć Jezusa i uznać Go za swojego Mesjasza. Czas Adwentu stawia nam przez to pytanie, czy chcemy do nich dołączyć…

 

 

 

 

Kazania-homilie: Czwartek trzeciego tygodnia Adwentu

o. Jarosław Liebersbach CSsR  (15 grudnia 2011 roku, Rok B, II)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (20 grudnia 2012 roku, Rok C, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (19 grudnia 2013 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Mróz CSsR  (18 grudnia 2014 roku, Rok B, I)                                                        

br. diakon Arkadiusz Buszka CSsR  (17 grudnia 2015 roku, Rok C, II)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (15 grudnia 2016 roku, Rok A, I)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (21 grudnia 2017 roku, Rok B, II)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (19 grudnia 2018 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (19 grudnia 2019 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (17 grudnia 2020 roku, Rok B, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (16 grudnia 2021 roku, Rok C, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej obecnie duszpasterz w Parafii
Świętego Klemensa Hofbauera oraz kapelan Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego – Warszawa