Narodzenie Pańskie – uroczystość – Msza w dzień - Homilie Rok A 2022/23

Narodzenie Pańskie – uroczystość – Msza w dzień

Niedziela, 25 grudnia 2022 oku, Uroczystość Narodzenia Pańskiego, Rok A, I

TEORIA jest wtedy, gdy wszyscy wszystko wiedzą, choć nic nie działa.

PRAKTYKA jest wtedy, gdy wszystko działa, choć nikt nie wie dlaczego.

My łączymy teorię z praktyką – u nas nic nie działa i nikt nie wie dlaczego...

Napis tej treści pozostał na ścianie jednego z zakładów przemysłowych, który musiał zakończyć działalność wskutek strat firmy i bankructwa właściciela. Napis prawdopodobnie miał być formą żartu, ale w kontekście upadku zakładu stał się czymś w rodzaju uzasadnienia aktualnego stanu rzeczy... Ktoś powie – „prawo rynku”, czyli statystycznie normalne jest, że pewne pomysły czy inicjatywy okazują się gorsze od innych i w ten sposób są skazane na przegraną. Tak, może w statystykach to normalność, natomiast w ramach zwykłej ludzkiej wrażliwości pojawia się wyraźne odczucie, że wszelkie porażki, upadki, nie są jedynie wypełnieniem statystyk, a znakiem jakiejś „przegranej” głęboko w nas; jakiegoś fundamentalnego niepowodzenia, zranienia, nieporządku, który wciąż oczekuje na uzdrowienie. Na co dzień bardzo łatwo dostrzegamy wady, mankamenty, nieprawidłowości czy niesprawiedliwość w każdej ludzkiej rzeczywistości. Próbujemy im przeciwdziałać przez tworzenie lepszego prawa, lepszej ekonomii, bardziej przemyślanego zarządzania. Ktoś więcej sił „inwestuje” w lepszą „teorię”, ktoś inny bardziej praktycznie stara się zaradzić bolączkom ludzkich zmagań, strat i niepowodzeń. Lecz nawet gdy widać dobre skutki takich działań, pozostaje w nas przekonanie, że to wciąż za mało, by naprawdę cieszyć się życiem na miarę naszych prawdziwych pragnień i tęsknot.

Na przeciw tym zawiedzionym tęsknotom i pragnieniom wychodzi sam Bóg, który w słowie skierowanym dziś do nas ogłasza pocieszenie, zwycięstwo, radość i zbawienie!

Ogłasza więc to wszystko, czego świadomie i podświadomie oczekujemy „od życia”, a na co dzień wciąż na nowo doświadczamy takich czy innych niepowodzeń.

Bóg stał się człowiekiem – to treść dzisiejszej Uroczystości. Tę samą treść wyrażamy również sformułowaniem, że Słowo stało się Ciałem (J 1, 14). Słowo Boga stało się Wydarzeniem w ludzkim świecie! Niegdyś, w historii Izraela, Bóg niejednokrotnie pouczał ludzi przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna (Hbr 1, 2). Już wcześniej słowo Boga niosło treść ważną dla ludzi, a teraz – Bóg przemówił najpełniej.

Możemy więc powiedzieć: Słowo stało się Ciałem (J 1, 14), co znaczy też: teoria stała się praktyką. I tym razem nie chodzi o to, że nic nie działa i nikt nie wie dlaczego. Teraz wszystko staje się nowe; Ziemia ujrzała swego Zbawiciela! Teraz na nowo możemy zacząć od „dobrej teorii”, aby wyraziła się ona w „dobrej praktyce”!

Możemy raz jeszcze zacząć od początku, zatrzymując spojrzenie na Zbawicielu, który przychodzi do nas jako dziecko. Papież Leon Wielki w kazaniu na Boże Narodzenie powiedział: Dzisiaj mogę rozpocząć na nowo, skoro Bóg we mnie narodził się jako dziecko.

Wielu dzisiejszych psychologów chętnie mówi o „wewnętrznym dziecku”. John Bradshaw – ceniony pedagog – twierdził, że każdy człowiek ma w sobie „zranione dziecko”, czyli ogół zranień, których doświadczyliśmy jako dzieci. Na pierwszy plan wysuwają się tu krzywdy i doznana niesprawiedliwość, jednak chodzi też w tym kontekście o wszelkie sytuacje, w których nasze uczucia nie były traktowane serio i o noszone wciąż w sobie rozczarowania w oczekiwaniu na bezwarunkową miłość. W życiu „dorosłym” nie znajdziemy uzdrowienia, ładu, dobrostanu, jeśli nie będziemy „widzieć” i przyjmować naszego „wewnętrznego dziecka”. Dziś warto „przyprowadzić to dziecko” do Bożego Dzieciątka! Słowo, które stało się Ciałem (J 1, 14) jest prawdziwym i doskonałym obrazem nas samych. To Zbawiciel wie najlepiej, co jest dla nas dobre i odpowiednie. Wśród chłodu i obcości naszego świata możemy do swych serc przyjąć „kogoś z innego świata”; Kogoś, kto ma moc uzdrawiać i porządkować nasz świat. A wtedy nie tylko „zgodzą się” teoria z praktyką, ale doświadczymy, że jedno jest źródło prawdziwej mądrości, prawdziwej miłości, prawdziwego życia. I do tego źródła mamy dostęp – za darmo i nie tylko w czasie świątecznych promocji.

Kazania-homilie: Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Msza w dzień)

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR (25 grudnia 2010 roku, Rok A, I)

o. Jacek Dembek CSsR (25 grudnia 2011 roku, Rok B, II)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR (25 grudnia 2011 roku, Rok B, II)

o. Marcin Zubik CSsR (25 grudnia 2012 roku, Rok C, I)

o. Sławomir Romanowski CSsR (25 grudnia 2013 roku, Rok A, II)

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR (25 grudnia 2014 roku, Rok B, I)

br. diakon Stanisław Paprocki CSsR (25 grudnia 2015 roku, Rok C, II)

o. Marian Krakowski CSsR (25 grudnia 2016 roku, Rok A, I)

o. Ryszard Bożek CSsR (25 grudnia 2017 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Makowski CSsR (25 grudnia 2018 roku, Rok C, I)