Poniedziałek, 31 marca 2025 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I
Życie wiary karmi się słuchaniem Bożego Słowa oraz Eucharystią. Ważne jest również dostrzeganie Bożego działania w historii życia każdego z nas. To pomaga nam trwać w wierności Bogu pośród różnych zawirowań codzienności. Przypomina nam o tym refren dzisiejszego psalmu: „Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś” (Ps 30 [29], 2a).
Pierwsze czytanie z Księgi Proroka Izajasza to fragment dłuższego tekstu, tzw. zapowiedzi ostatecznej odpłaty. Wersety poprzedzające dzisiejsze czytanie mówią o ludzie Izraela, który nie był całkowicie wierny Bogu i szybko, zapomniawszy o Jego dziełach, zwrócił swe serce ku pogańskim praktykom. Stąd prorok przypomina, że istnieje zapłata za czyny popełnione w tym życiu – odpowiednia dla sług wiernych i odpowiednia dla sług przewrotnych. Ostatecznie Bóg zapowiada pomyślność, która nie będzie się ograniczać do jednostek, lecz obejmie cały świat. Nastaną nowe niebiosa i nowa ziemia, których znakiem rozpoznawczym będzie radość i wesele.
Pomyślność ta została przedstawiona za pomocą obrazów: brak płaczu i narzekania, życie aż do pełni lat, zamieszkanie w zbudowanych domach, spożywanie owoców z zasadzonych winnic. Obrazy te przemawiają również do naszej wyobraźni. W ten sposób Bóg chciał ukazać drogę błogosławieństwa, którym obdarza swoich wiernych sług.
Każdy z nas z pewnością żyje nadzieją życia wiecznego, którego obietnicę otrzymaliśmy we wspólnocie Kościoła. Tak też powinna wyglądać nasza codzienność – nasze oczy mają być wpatrzone w kres drogi, abyśmy nie dali się zwieść pokusom szczęścia poza Bogiem. Z drugiej strony, idąc za Bogiem, możemy doświadczyć, że i nasze „ziemskie” sprawy nabierają właściwego kierunku. Przyjaźń z Bogiem oświeca naszą codzienność. Nie oznacza to, że zawsze usuwane są przeszkody z naszej drogi ani że omijają nas trudne doświadczenia. Nie. Raczej chodzi o świadomość, że Bóg zawsze jest przy mnie – prowadzi mnie ku wieczności, zarówno w dobrych, jak i trudnych chwilach.
W Ewangelii słyszymy o uzdrowieniu syna urzędnika królewskiego, czyli dworzanina Heroda Antypasa. Człowiek ten staje w sytuacji dla niego beznadziejnej – oto jego syn umiera. Z wiarą udaje się więc z Kafarnaum do Kany Galilejskiej (ok. 25 km), prosząc o cud uzdrowienia. Jezus nie od razu spełnia jego prośbę, lecz ojciec nie ustępuje, ukazując tym samym swoją wiarę. Widząc to, Jezus wypowiada słowo, które samo w sobie jest pełne nadziei: „Idź, syn twój żyje” (J 4, 50). Tak też się staje. Królewski urzędnik doświadcza, że Jezus jest prawdomówny – syn zostaje uzdrowiony, a on wraz z całym swym domem uwierzył w Zbawiciela.
To słowo może być dla nas pomocą zwłaszcza wówczas, gdy ogarniają nas różne mroki życia. Mamy być jak ów urzędnik – biec „co sił” do Chrystusa, nawet gdy wymaga to od nas „dłuższej drogi”, wyjścia z cienia, opowiedzenia się – czasem wbrew naszym bliskim czy znajomym.
Trzeba również mówić o tym naszym bliźnim, takim współczesnym „urzędnikom króla”, którym być może nie jest po drodze z Jezusem. On pragnie dotknąć swoją łaską każdego człowieka, obdarzając go pełnym nadziei słowem: „Idź, syn twój żyje” (J 4, 50).
Kazania-homilie: Poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu
o. Mariusz Simonicz CSsR (19 marca 2012 roku, Rok B, II)
o. Jarosław Krawczyk CSsR (11 marca 2013 roku, Rok C, I)
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (31 marca 2014 roku, Rok A, II)
o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR (16 marca 2015 roku, Rok B, I)
o. Witold Szamburski CSsR (07 marca 2016 roku, Rok C, II)
o. Witold Szamburski CSsR (27 marca 2017 roku, Rok A, I)
o. Tomasz Mikołajczyk CSsR (12 marca 2018 roku, Rok B, II)
o. Dariusz Pabiś CSsR (01 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)
o. Wacław Zyskowski CSsR (23 marca 2020 roku, Rok A, II)
o. Andrzej Makowski CSsR (15 marca 2021 roku, Rok B, I)
o. Łukasz Baran CSsR (28 marca 2022 roku, Rok C, II)
o. Grzegorz Pruś CSsR (20 marca 2023 roku, Rok A, I – Uroczystość Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny)
o. Edmund Kowalski CSsR (11 marca 2024 roku, Rok B, II)
o. Sylwester Pactwa CSsR (31 marca 2025 roku, Rok C, I)
Drukuj...
Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów obecnie Przełożony wspólnoty redemptorystów w Tuchowie, oraz wykładowca
teologii fundamentalnej w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie – Tuchów
o. Sylwester Pactwa CSsR