Środa, 06 maja 2020 roku, IV tydzień wielkanocny, Rok A, II

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

Obchodzimy wspomnienie świętych Filipa Apostoła, pochodzącego z Betsaidy, i Jakuba Apostoła, zwanego Młodszym, który był przewodniczącym pierwszej gminy chrześcijańskiej w Jerozolimie. Ponieważ ich relikwie znajdują się w Rzymie w bazylice pod wezwaniem św. św. Filipa i Jakuba, wspominamy ich w jednym obchodzie liturgicznym. Jak podaje tradycja, obydwaj ponieśli śmierć męczeńską za wiarę.

 

 

Wspominając dzisiaj tych apostołów, przypominamy sobie, że nasza wiara opiera się na tym, co przekazali nam naoczni świadkowie życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Dzięki apostołom i ich następcom Ewangelia, niezmieniona przez wieki, przekazywana jest kolejnym pokoleniom. Św. Paweł w Liście do Koryntian podkreśla, że wiara nasza opiera się na faktach zapowiedzianych w Biblii przez proroków i na przekazie naocznych świadków. To, co Paweł głosi na podstawie spotkania z Jezusem już po Jego śmierci i zmartwychwstaniu, jest całkowicie zgodne z tym, co przekazali naoczni świadkowie: Piotr, jako głowa kolegium dwunastu apostołów, uczniowie, którym Jezus ukazał się po zmartwychwstaniu, oraz św. Jakub, przełożony gminy jerozolimskiej, mający wśród wierzących szczególny autorytet.

 

Ewangelia, którą głoszą apostołowie, to nie system wymyślonych przekonań moralno-filozoficznych ani też nie wspominanie Jezusa jedynie jako człowieka będącego wzorem doskonałości. Chrześcijaństwo to wiara w Jezusa Chrystusa, Boga – Człowieka. Nie musimy szukać Boga po omacku. Bóg sam chciał stać się dla nas widoczny, dotykalny. Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? – mówi Jezus do św. Filipa. Dowodem tej jedności z Ojcem są dzieła, które Jezus czynił.

 

Postawa apostołów Filipa i Jakuba skłania nas do zadania sobie pytania: Czy znamy podstawy, na jakich opiera się nasza wiara? Czy potrafimy jej bronić i przekazywać ją dalej?

 

Benedykt XVI podczas jednej z katechez tak powiedział o św. Filipie:

„Czwarta Ewangelia opowiada, że po powołaniu go przez Jezusa Filip spotyka Natanaela i mówi mu: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu» (J 1, 45). Słysząc dość sceptyczną odpowiedź Natanaela «Czyż może być co dobrego z Nazaretu?», Filip nie poddał się i odrzekł stanowczo: «Chodź i zobacz» (J 1, 46). W tej odpowiedzi – oschłej, lecz jednoznacznej – Filip ukazał charakter prawdziwego świadka: nie zadowolił się przekazaniem wiadomości jako teorii, ale zwrócił się wprost do rozmówcy, radząc mu, by osobiście przekonał się o tym, co usłyszał. By odważył się spróbować. Tych samych słów – «chodź i zobacz» – użył sam Jezus, kiedy dwaj uczniowie Jana Chrzciciela przyszli do Niego, by zapytać, gdzie mieszka. Jezus odpowiedział: «Chodźcie, a zobaczycie» (por. J 1, 39)”.

Możemy sądzić, że Filip zwraca się również do nas w tych dwóch słowach, które zakładają osobiste zaangażowanie – „Chodź i zobacz”. Apostoł zobowiązuje nas do poznania Jezusa z bliska…

 

Z kolei w katechezie o św. Jakubie Młodszym papież Benedykt XVI powiedział:

„Z imieniem tego Jakuba, oprócz apokryficznej Protoewangelii Jakuba, który wysławia świętość i dziewictwo Maryi, Matki Jezusa, w sposób szczególny związany jest list noszący jego imię. W kanonie Nowego Testamentu zajmuje on pierwsze miejsce wśród tzw. listów katolickich, to znaczy adresowanych nie do któregoś z Kościołów lokalnych – jak Rzym, Efez itd. – lecz do wielu Kościołów. Mamy tu do czynienia z bardzo ważnym pismem, które mocno podkreśla potrzebę niesprowadzania własnej wiary do deklaracji czysto werbalnych czy abstrakcyjnych, lecz wyrażania jej w konkretny sposób w dobrych uczynkach. Między innymi list ten wzywa nas do wytrwałości w próbach przyjmowanych z radością i do ufnej modlitwy o uzyskanie od Boga daru mądrości, dzięki któremu możemy pojąć, że prawdziwe wartości życia polegają nie na przemijającym bogactwie, ale raczej na umiejętności dzielenia swego mienia z biednymi i potrzebującymi (por. Jk 1, 27)”.

To List św. Jakuba ukazuje nam chrześcijaństwo bardzo konkretne i praktyczne. Wiara ma się realizować w życiu, przede wszystkim w miłości bliźniego, a zwłaszcza w zaangażowaniu na rzecz ubogich.

 

 

Uczmy się od dzisiejszych patronów niezłomnej wiary i składania samych siebie w ofierze miłości na rzecz drugiego człowieka.

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba, Rok A, II

o. Jarosław Liebersbach CSsR  (06 maja 2011 roku, Rok A, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (06 maja 2013 roku, Rok C, I)

o. Jan Rzepiela senior CSsR  (06 maja 2014 roku, Rok A, II)

o. Grzegorz Woś CSsR  (06 maja 2015 roku, Rok B, I)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (06 maja 2016 roku, Rok C, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (06 maja 2017 roku, Rok A, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (06 maja 2019 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (06 maja 2020 roku, Rok A, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów w Lublinie
oraz wykładowca homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Lublin