Słowo Redemptor
I niedziela Adwentu
30.11.2014

Prosty i konkretny sposób przeżywania czasu Adwentowego oczekiwania i „czuwania”, wyznacza dla naszego życia kolekta z Pierwszej Niedzieli Adwentu:Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez dobre uczynki przygotowali się na spotkanie przychodzącego Chrystusa, a w dniu sądu, zaliczeni do Jego wybranych, mogli posiąść królestwo niebieskie.

Redemptoryści na Adwent – Zbliża się wasze Odkupienie...
30.11.2014

Redemptoryści w Adwencie ruszają do wielu parafii, by głosić misje i rekolekcje. Nie zaniedbujemy także internetu. Oprócz codziennych homilii na Redemptorystowskim Portalu Kaznodziejskim proponujemy również krótkie filmowe rozważania na każdy dzień.

Poniedziałek pierwszego tygodnia Adwentu
01.12.2014

Rozpoczęliśmy liturgiczny czas Adwentu. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa adventus – przyjście. Dzisiejsza Ewangelia wpisuje się w ducha Adwentu: Jezus przychodzi do Kafarnaum – setnik przychodzi na spotkanie z Jezusem. Jest to adwentowe przesłanie: Bóg przychodzi do człowieka – człowiek przychodzi do Boga.

Wtorek pierwszego tygodnia Adwentu
02.12.2014

Uczeni czasów Jezusa nie chcieli żadnych zmian, uczeni naszych czasów chcą wszystko zmieniać. I przed jednymi i przed drugimi trzeba chronić drogę do nieba, którą wytyczył Jezus Chrystus przez swoje życie, śmierć i zmartwychwstanie. Bo to nie jest droga wytyczona przez człowieka, którą wciąż trzeba naprawiać – tę trzeba tylko poznać i nią iść.Poznać i iść w Chrystusowym Kościele, którego Drogą jest sam Jezus Chrystus: Ja jestem Drogą, i Prawdą i Życiem.

Środa pierwszego tygodnia Adwentu
03.12.2014

Ewangelia pachnie chlebem – najlepszym chlebem, bo podanym ludziom przez Jezusa. Skoro wino w Kanie – to przemienione z wody było najlepsze, to i chleb, który On rozmnożył, też musiał być najlepszy – bo Jezus chleb cenił.W podejściu Jezusa do chleba widać coś z szacunku, który kazał polskiemu ludowi całować kromkę, która upadła na ziemię.

Czwartek pierwszego tygodnia Adwentu
04.12.2014

Kiedy zaś człowiek zepsuł Boże dzieło stworzenia przez grzech – fundamentem naprawy staje się miłość Zbawiciela, aż do końca, aż po śmierć.A gdy Chrystus kładzie fundament pod swój Kościół, trzy razy zadaje „fundamentowi” pytanie: „Szymonie, czy kochasz Mnie?” O prawdę Ewangelii zadba Duch św. – ale do miłości, nawet Bóg nie może człowieka zmusić – a fundamentem jest miłość.

Piątek pierwszego tygodnia Adwentu
05.12.2014

Bez światła, najlepsze oczy nic nie zobaczą. Bez światła, którego źródłem jest słońce, nie zobaczysz piękna gór i dolin; bez światła, którego źródłem jest miłość, zobaczysz człowieka, ale nie zauważysz bliźniego; bez światła, którego źródłem jest wiara, nie zobaczysz drogi do Boga, do nieba.

Sobota pierwszego tygodnia Adwentu
06.12.2014

Proście Pana żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo – mówi Pan Jezus.Wciąż proście, by robotnicy czuli się posłani, by wciąż nie mogli się nadziwić kapłaństwa tajemnicom i mocy działającego przez ich słowo Pana Żniwa.

II niedziela Adwentu
07.12.2014

Jan Chrzciciel zwiastował i ogłosił Jezusa Chrystusa, który jest Radosną Nowiną, który jest Ewangelią, który jest Synem Boga Najwyższego.Jan Chrzciciel zwiastował i ogłosił Jezusa Chrystusa, jako historyczne wydarzenie zbawcze, przez które Bóg dokonał zwycięstwa nad grzechem, nad szatanem, nad śmiercią.Jan Chrzciciel zwiastował i ogłosił Jezusa Chrystusa, nie jako jakąś filozofią, doktryną czy nauką, ale jako Ewangelią, Dobrą i Radosną Nowinę o Miłości Boga do człowieka.

Poniedziałek drugiego tygodnia Adwentu – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
08.12.2014

W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, stajemy po raz kolejny wobec niepojętej ekonomii i logiki Miłości Boga do człowieka. Bóg, który jest Miłością, który jest pełnią istnienia i szczęścia, powołuje do istnienia człowieka na obraz i podobieństwo swoje. W zawierzeniu i zaufaniu powierza mu wszelkie stworzenie.Wobec Miłości, hojności, zawierzenia i zaufania, jakimi Bóg obdarował stworzonego na swoje podobieństwo człowieka, zaskakuje czyn człowieka, który odwraca się od Boga, wymawia mu swoje zawierzenie i na dodatek postanawia być równy z Bogiem. Doświadczamy tu tajemnicy zła i niesprawiedliwości człowieka wobec Boga, którą to rzeczywistość określamy grzechem.

Czytelnia

Polecamy