Poniedziałek, 19 lutego 2024 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Nawrócenie, do którego wołanie wybrzmiewa w szczególnie wyrazisty sposób w Wielkim Poście, jest czymś konkretnym. Nie jest to jakaś abstrakcyjna i odległa od życia idea. Słyszymy o tym w dzisiejszych czytaniach. Liturgia słowa pokazuje nam, dlaczego warto wejść na drogę nawrócenia.

 

 

Celem nawrócenia jest osiągnięcie świętości. Dla wielu ludzi świętość może wydawać się czymś nieosiągalnym, odległym od życia albo wręcz nieatrakcyjnym. Niektórzy myślą, że świętość związana jest z życiem pozaziemskim. Są też tacy ludzie, którzy wręcz kpią i szydzą sobie ze świętości i świętych.

 

Punktem odniesienia na drodze do świętości jest na pierwszym miejscu relacja do Boga. Ta relacja to wiara. Z autentycznej wiary, która jest oparta na relacji zaufania do Boga, człowiek czerpie siłę do życia. Wiara w Boga nadaje sens i cel naszemu życiu. Wiara to także styl życia zgodny z tym, w co wierzę. Są to konkretne czyny względem bliźniego.

 

W dzisiejszym pierwszym czytaniu (Kpł 19, 1-2. 11-18) uczynki wiary są przedstawione jako zakaz czynienia krzywdy drugiemu człowiekowi. Mamy tutaj bardzo konkretne wskazania, na czym polega praktyka świętości: nie kradnij, nie kłam, nie oszukuj, nie przysięgaj fałszywie, nie uciskaj bliźniego, nie wyzyskuj go. Dalej, nie wydawaj niesprawiedliwych wyroków, nie bądź stronniczy ze względu na przypodobanie się bogatym i wpływowym ludziom tego świata. Nie szerz oszczerstw wśród twoich bliskich. I chyba najważniejsze – nie miej nienawiści w sercu do swojego brata. Możemy powiedzieć, że jest to rozwinięcie Dekalogu, jaki Bóg przekazał Mojżeszowi na Górze Synaj. Widzimy więc, że świętość i wiara w Boga nie są jakąś abstrakcją ani ucieczką od realizmu życia. Świętość to konkretny gest dobroci i prawości wobec drugiego człowieka, którego źródłem jest relacja do Boga, czyli wiara.

 

W Ewangelii natomiast słyszymy drogowskazy na drodze do świętości przedstawione przez samego Jezusa w pozytywny sposób: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, podróżnych w dom przyjąć, nagich przyodziać, chorych i więźniów odwiedzić. Są to także konkretne wskazania. Widzimy więc, że świętość to mocne stąpanie po ziemi, lecz z sercem zwróconym ku Bogu, który jest źródłem świętości.

 

 

Warto zastanowić się, który z uczynków miłosierdzia z dzisiejszej Ewangelii mogę wcielić w życie? Co mogę zmienić w moim życiu, aby spełnić wymagania prawa świętości, które jest nam przedstawione w dzisiejszym pierwszym czytaniu z Księgi Kapłańskiej?

 

 

 

 

 

 

 

 

Rozważania (kazania-homilie): Poniedziałek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jarosław Krwaczyk CSsR  (27 luty 2012 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Wodka CSsR  (18 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (10 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Jan Rzepiela CSsR – senior  (23 lutego 2015 roku, Rok B, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (15 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (06 marca 2017 roku, Rok A, I)                                                  

o. Marcin Zubik CSsR  (19 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (11 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (02 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Krzysztof Szczygło CSsR  (22 lutego 2021 roku, Rok B, I – Święto katedry św. Piotra Apostoła)

o. Rafał Nowak CSsR  (07 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Piotr Mazur CSsR  (27 lutego 2023 roku, Rok A, I)

o. Paweł Drobot CSsR  (19 lutego 2024 roku, Rok B, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, rektor kościoła św. Benona, przełożony domu zakonnego,
moderator Szkoły Nowej Ewangelizacji Sursum Corda – Warszawa