Sobota, 17 lutego 2024 roku, VI tydzień zwykły, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

W języku hebrajskim imię Lewi oznacza „przywiązany”, więc nie dziwi nas fakt – że nasz ewangeliczny bohater dał się tak bardzo związać żądzą chciwego zysku, że stał się swoistą „maszynką” do zarabiania pieniędzy. Może on już bardzo dawno temu przestał zauważać drugiego człowieka, dopuszczając się licznych oszustw i bogacąc na cudzej krzywdzie. Tym, co zmienia historię chciwego celnika, jest spojrzenie. Spojrzenie, w którym nie ma żadnego osądu, pogardy czy niechęci wobec drugiego człowieka. Oto spojrzenie dostrzegające głębię tego, co najintymniejsze w każdym z nas. Chrystus zobaczył w Lewim przede wszystkim człowieka – Jezus popatrzył na niego inaczej niż inni. Kto z waszego najbliższego otoczenia (rodzina, osoby w biurze, w pracy, grupa parafialna, wspólnota zakonna) potrzebuje obecnie, aby zostać zauważonym?

 

 

Zmiana, która dokonała się w Lewim, jest przekonującym świadectwem dla tłumu celników i grzeszników, którzy zasiadają do stołu z Jezusem – i bardzo dobrze czują się w Jego towarzystwie. A z drugiej strony oburzeni faryzeusze nie potrafią pojąć logiki zachowania Jezusa i krytykują Go.

 

Rozpoczynający się Wielki Post jest zaproszeniem dla nas wszystkich, dla tych którzy się źle mają i dla tych którzy chcieliby coś zmienić w swoim życiu. To zaproszenie dla tych, którzy szukają i chcą czegoś więcej. Oto bowiem Chrystus nieprzypadkowo mówi do celnika: Pójdź za Mną! (Łk 5, 27) Wiemy, że Lewi był człowiekiem głęboko doświadczającym odrzucenia i pogardy wobec siebie. Celnicy byli odrzuceni z powodu poboru podatku dla Rzymian. Byli to ludzie, którzy nie chcieli „klepać biedy” i wykorzystali swoją zaradność życiową, aby zapewnić sobie oraz swojej rodzinie dostatnie materialne życie. Tylko czy każda forma zarabiania pieniędzy jest godziwa? Potem Lewi wydał dla Chrystusa wielkie przyjęcie u siebie w domu, bo dobre decyzje rodzą radość i zadowolenie. Bo świętowanie przy wspólnym stole jest wyrazem uznania dla dobrych decyzji. Bo można także zasiąść przy suto zastawionym stole i nie mieć powodów do radości. Czy wiecie, że jest nawet takie powiedzenie o świętowaniu bez wewnętrznej radości w naszych domach, wspólnotach czy miejscach pracy: Święta, święta i po świętach... Chrystus nie tyle nas zachwyca swoją miłością do grzesznika, co może bardziej zawstydza…

 

 

Nawrócenie, czyli przemiana naszego serca, myślenia oraz życia, to wielkie wyzwanie, jakie stoi przed nami nie tylko w czasie Wielkiego Postu. Panie Jezu, dziękujemy za to, że pomimo naszej grzeszności, nie patrzysz na każdego z nas tak, jak być może czynią to inni ludzie. Bo Ty widzisz w każdym z nas swój obraz i swoje podobieństwo (por. Rdz 1, 26-27).

 

 

 

 

Rozważania (kazania-homilie): Sobota po Popielcu

o. Marian Krakowski CSsR  (25 lutego 2012 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (16 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (08 marca 2014 roku, A, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (21 lutego 2015 roku, Rok B, I)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (13 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (o4 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Arkadiusz Buszka CSsR  (17 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (09 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (29 lutego 2020 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Więckiewicz CSsR  (20 lutego 2021 roku, Rok B, I)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (05 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (25 lutego 2023 roku, Rok A, I)

o. Piotr Czechowicz CSsR  (17 lutego 2024 roku, Rok B, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, obecnie duszpasterz w Parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
(Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej) – Bardo