Wtorek, 1 kwietnia 2025 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

W geograficznym kontekście Palestyny woda uważana była za symbol działania Boga, które niesie ożywienie: suche przestrzenie, pozbawione życia, owoców i przyszłości, stają się płodne, gdy tylko znajdą się w obszarze dotkniętym wodą życia. Tak też ukazana jest jej moc w dzisiejszym pierwszym czytaniu z Księgi proroka Ezechiela. Niepozorny z początku strumień staje się wielką rzeką, która rozlewa się w słonych, dotąd martwych wodach, uzdrawiając je.

 

Słowo to przypomina nam podstawową prawdę: tak jak woda pochodząca od Boga czyni ziemię żyzną i płodną, tak każdy, kto zapuszcza swoje korzenie w Bogu poprzez modlitwę, posłuszeństwo, uwielbienie, przebaczenie i dzieła miłosierdzia, będzie przynosił obfite owoce w swoim życiu. Nie powinniśmy jednak przyjmować pretensjonalnej postawy i oczekiwać natychmiastowych efektów. To Bóg zna czas. Podobnie jak woda z dzisiejszego czytania z początku była małym strumykiem, a z czasem przemieniła się w wielką rzekę, tak i my powinniśmy przede wszystkim szukać wierności wobec Boga, aby On sam mógł przynosić w nas odpowiednie owoce we właściwym czasie.

 

W Ewangelii jesteśmy świadkami cudownego uzdrowienia człowieka, który przez trzydzieści osiem lat cierpiał na swoją chorobę. Trudno sobie wyobrazić jego stan ducha wobec faktu, że nigdy nie nadążał, by w odpowiednim momencie zanurzyć się w sadzawce – zawsze ktoś go wyprzedzał, a jego nadzieje, ponownie rozpalane, gasły. Pozostawał więc w swojej chorobie i bezradności, nie mając znikąd pomocy.

 

I właśnie w tę, wydawałoby się, beznadziejną sytuację wkracza Jezus Chrystus, który zaczyna z nim rozmowę, dostrzegając powagę jego położenia. Pytanie: „Czy chcesz wyzdrowieć?” (J 5, 6) jest tym, na które chory czekał, ponieważ mogło zmienić jego życie. Jezus dokonuje uzdrowienia, wydając trzy polecenia:

^1. Wstań – czyli skończ z dotychczasowym życiem, przyjmij postawę zwycięzcy, postawę zmartwychwstania.

^2. Weź swoje łoże – to, co przez tyle lat było miejscem upokorzenia i jedyną perspektywą, z jakiej patrzył na świat, teraz staje się mu poddane – to on jest jego panem.

^3. Chodź – wyrusz w drogę, poznawaj świat, idź na spotkanie z bliźnim, idź do świątyni i opowiadaj innym o swoim doświadczeniu.

 

Działanie Chrystusa zawsze jest „pełne” – obfite i niespodziewane – daje więcej, niż moglibyśmy oczekiwać. Dzisiejsza scena uzdrowienia zachęca nas, abyśmy w Zbawicielu szukali pomocy. On wyprowadza człowieka nawet z sytuacji, która wydaje się beznadziejna. Do każdego z nas zwraca się z pytaniem: „Czy chcesz wyzdrowieć?” (por. J 5,6). „Masz już dosyć tej namiastki życia, w której trwasz?”. To od nas zależy, jakiej udzielimy odpowiedzi.

 

Warto zauważyć, że Jezus zwraca się do uzdrowionego człowieka z nakazem, który zawiera w sobie siłę, by mu podołać – daje mu moc, aby wstał, wziął łoże i chodził. Chrystus, polecając nam coś czynić, zawsze uzdalnia nas do tego i wspiera.

 

Fakt, że uzdrowienie miało miejsce w szabat, ukazuje ogrom Bożej miłości, która widzi przede wszystkim pojedynczego człowieka wraz z jego historią i uwarunkowaniami. Jezus dostrzegł, że w tej konkretnej sytuacji prawo religijne musi ustąpić wobec osoby u kresu nadziei – osłabionej, bez szans na uzdrowienie, zawiedzionej przez ludzi, a może nawet przez samą religię; wobec kogoś, kto miał już wszystkiego dosyć.

 

Przestroga, jaką Jezus kieruje do uzdrowionego – „Nie grzesz więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło” (J 5,14) – wskazuje, że istnieje coś o wiele poważniejszego niż fizyczna niepełnosprawność. Grzech i jego konsekwencje to największe cierpienie człowieka, mające wpływ nie tylko na jego życie doczesne, ale i na zbawienie wieczne.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Wtorek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

o. Mariusz Simonicz CSsR  (20 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (12 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (01 kwietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (17 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Witold Szamburski CSsR  (08 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Witold Szamburski CSsR  (28 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Tomasz Mikołajczyk CSsR  (13 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Dariusz Pabiś CSsR  (02 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (24 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (16 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (29 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (21 marca 2023 roku, Rok A, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (12 marca 2024 roku, Rok B, II)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (01 kwietnia 2025 roku, Rok C, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów obecnie Przełożony wspólnoty redemptorystów w Tuchowie, oraz  wykładowca
teologii fundamentalnej w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie – Tuchów