Jako „synowie światłości” mamy pozostawać czujni i opierać się ciemności, która jest symbolem zła. To wymaga nałożenia na siebie duchowej zbroi. Zachęca nas do tego słowo Boże: Załóżmy pancerz – wiarę i miłość oraz hełm – nadzieję zbawienia – pisał św. Paweł (1 Tes 5, 8). Czujność to walka przeciw codziennym pokusom: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie (Mt 26, 41). Św. Piotr formułuje zachętę do czujności jeszcze mocniej: Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Wasz przeciwnik, diabeł, krąży jak ryczący lew i szuka, kogo by pożreć (1P 5, 8). Św. Paweł określa charakter tego czuwania: Przy każdej okazji módlcie się w Duchu (Ef 6, 18).

W ostatnich tygodniach roku liturgicznego Kościół daje nam pod rozwagę słowa Jezusa wzywające nas do oczekiwania na Jego powtórne przyjście. Powinniśmy przygotować się na ten powrót przez postawę szczerego nawrócenia. Nie ma to być postawa przepełniona lękiem, ludzkim strachem, ale gotowością na spotkanie się z samym Jezusem Chrystusem. Dlatego też dzisiaj Jezus opowiada nam przypowieść o talentach. Chce nam tak jasno i konkretnie pokazać, że ci, którzy w Niego wierzą i oczekują na Jego powrót, są jak owi słudzy mający pomnożyć otrzymane od swojego pana talenty.