Słowo Redemptor

XXIII niedziela zwykła

 

 

 

Niedziela, 05 września 2021 roku, XXIII tydzień zwykły, Rok B, I

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Większość z nas raczej bez głębszego zastanowienia przyjmuje do wiadomości, że posługuje się mową, że słyszy, że bierze czynny udział w komunikacji międzyosobowej. Przechodzimy nad tym do porządku dziennego: po prostu mówimy, słyszymy i tyle! Być może z tego też powodu jesteśmy świadkami czy też nawet uczestnikami pewnej dewaluacji rzeczywistości słowa. Potrafimy wzajemnie obdarowywać się słowotokami o większej czy mniejszej wartości. Zapominamy przy tym, że słowo nigdy nie jest obojętne, lecz zawsze w jakiś sposób tworzy rzeczywistość, a człowiek, który nas słucha, zostaje albo nim zbudowany, albo też w jakiś sposób umniejszony i dotknięty.

 

 

Ewangelia dzisiejsza ukazuje nam scenę, w której Jezus przywraca głuchoniememu słuch oraz mowę. Od strony zewnętrznej, społecznej, Pan Jezus przywraca temu człowiekowi pełnoprawne miejsce we wspólnocie, odbudowuje jego poczucie wartości. To istotny element, który będzie i jest nadal obecny w całej działalności Kościoła: zawsze dla dobra człowieka, dla uwznioślenia go, dla odbudowania jego godności, aby w pełni mógł zajaśnieć potencjał złożony w nim przez Boga.

 

Jest także wymiar duchowy, symboliczny, niemniej istotny. Na słowach i gestach Jezusa, które dostrzegamy w tej scenie, Kościół zbudował swoje obrzędy chrzcielne. Do dziś, gdy do chrztu przygotowują się osoby dorosłe, uczestniczą one w obrzędzie „Effetha”, który symbolicznie wyraża konieczność łaski do tego, aby człowiek był zdolny przyjmować słowo Boże i wyznawać wiarę dla osiągnięcia zbawienia. W obrzędzie tym celebrans dotyka kciukiem uszu oraz zamkniętych ust kandydata do chrztu i wypowiada słowa: „Effetha, to znaczy: Otwórz się, abyś na cześć i chwałę Boga wyznawał wiarę, którą ci głoszono”. Słowami, które taki kandydat wypowie, będzie przekazana wcześniej formuła wyznania wiary, „Credo”, będąca swego rodzaju skarbem, którego należy strzec.

 

Obrzędy te pokazują i nam, ochrzczonym, w jaki sposób powinniśmy używać zdolności słuchania i mówienia. To przede wszystkim wsłuchiwanie się w Boże słowo, które staje się ciałem w naszej historii, gdy doświadczamy, że ono się spełnia, że Bóg jest wierny, że dotrzymuje obietnic. Naszą odpowiedzią na słuchanie jest właśnie głoszenie, wyznawanie wiary, budowanie innych słowem i świadectwem.

 

 

Powinniśmy gromadzić w pamięci te momenty, w których Chrystus otwierał nasze uszy, aby właściwie słyszeć – to znaczy odczytywać rzeczywistość, która nas otacza, poprawnie interpretować naszą historię, oddzielać ziarno od plew – właśnie w świetle Jego słowa. Tak samo powinniśmy – jak mówi dzisiejsza Ewangelia – „prawidłowo mówić”, czyli być hojnymi w opowiadaniu Bożych dzieł, których dokonał w naszym życiu.

 

A z drugiej strony, bądźmy również powściągliwi, aby nie nadużywać słowa, aby nie szastać nim na lewo i prawo, lecz pamiętać, że z każdego z nich będziemy rozliczeni. Pomocą we właściwym używaniu słowa są dla nas cnoty roztropności i umiarkowania, które właściwie pokierują posługiwaniem się darem mowy.

 

 

 

 

Kazania-homilie: XXIII niedziela zwykła, Rok B

o. Marian Krakowski CSsR  (09 września 2012 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (06 września 2015 roku, Rok B, I)

o. Jacek Dembek CSsR  (09 września 2018 roku, Rok B, II)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (05 września 2021 roku, Rok B, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, obecnie wychowawca i wykładowca teologii fundamentalnej i ekumenizmu
w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Tuchów

o. Sylwester Pactwa CSsR

Powrót do strony głównej

Czytelnia

Polecamy