Adwent nie jest jedynie czasem oczekiwania na święta Bożego Narodzenia. Kościół przypomina nam, że to okres czuwania, nawrócenia i przygotowania na spotkanie z Chrystusem – zarówno w tajemnicy Jego wcielenia, jak i w Jego powtórnym przyjściu w chwale. To również czas słuchania głosu Jana Chrzciciela, który woła: „Przygotujcie drogę Panu” (Łk 3,4). W perspektywie misyjnej Adwent uczy nas gotowości: otwarcia oczu na potrzeby innych, dyspozycyjności serca, odwagi wyjścia z duchowej uśpienia. Jest czasem, w którym mam zapytać siebie, czy moja wiara jest żywa, czuwająca, wprowadzana w czyn.

To już druga niedziela naszego oczekiwania. Jednak w tym naszym oczekiwaniu nie chodzi o takie zwykłe czekanie, jak to dzieje się wówczas, gdy oczekujemy na autobus czy pociąg, gdy odliczamy dni do ważnego wydarzenia w naszym życiu czy czekamy na upragniony urlop, odpoczynek. Tego typu oczekiwanie często przepełnione jest niecierpliwością, napięciem, a czasem owiane codzienną rutyną. Adwentowe oczekiwanie jest zupełnie inne. Jest to oczekiwanie z nadzieją. Jest to oczekiwanie na Boga, który przychodzi, by odnowić nasze życie, który chce wprowadzić w ciemności naszego życia światło, a tam, gdzie panuje chaos – wnieść pokój.