Słowo Redemptor

Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza – święto

 

 

 

Czwartek, 28 października 2021 roku, XXX tydzień zwykły, Rok B, I

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Być Apostołem Jezusa Chrystusa to z pewnością wielki zaszczyt. Jezus po pewnym czasie swej publicznej działalności i całonocnej modlitwie na górze wybrał spośród dużej rzeszy swoich uczniów, tych, których sam chciał..., aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy (Mk 3, 13-15). Ich zadaniem było świadczyć o Jezusie, w Jego imię głosić Ewangelię i czynić cuda.

 

 

Do grona apostołów zostali wybrani również patronowie dnia dzisiejszego: Święci Szymon i Juda Tadeusz. Jednak ewangeliści niewiele o nich mówią, dlatego są oni chyba najmniej znanymi spośród apostołów.

Ewangelie wymieniają św. Szymona w ścisłym gronie uczniów Pana Jezusa. Wspominają o nim tylko trzy razy. Mateusz i Marek dają mu przydomek Kananejczyk (Mt 10, 4; Mk 3, 18), co można również tłumaczyć jako gorliwy. Łukasz Ewangelista wprost daje Szymonowi przydomek Zelota, czyli gorliwy (Łk 6, 15). To szczególne podkreślenie, że Szymon był gorliwy w gronie apostołów, może oznaczać, że faktycznie wyróżniał się wśród nich prawością i surowością w zachowywaniu prawa Mojżeszowego i zwyczajów swego narodu.

Apostoł Juda ma dla odróżnienia go od Judasza przydomek Tadeusz, czyli odważny (Mt 10, 3; Mk 3, 18). Był on jednym z krewnych Pana Jezusa. Prawdopodobnie jego matką była Maria, bliska krewna Najświętszej Maryi Panny. Jego braćmi byli Jakub Młodszy, Józef i Szymon, którzy wraz z Judą nazwani są braćmi Jezusa (Mt 13, 55). To Juda przy Ostatniej Wieczerzy zapytał Jezusa: Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu? (J 14, 22).

 

Apostoł, św. Juda Tadeusz jest też autorem jednego z powszechnych listów Nowego Testamentu, którego adresatem były wspólnoty judeochrześcijańskie pierwotnego Kościoła.

 

Jak podaje tradycja, po zesłaniu Ducha Świętego Juda głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii; niektóre z wędrówek misyjnych odbył razem ze św. Szymonem. Część tradycji podaje, że razem ponieśli śmierć męczeńską w Persji. Inne mówią, że Szymon został zabity w Jerozolimie, a Juda Tadeusz prawdopodobnie w Libanie lub w Persji. Ciało św. Judy Tadeusza zostało z czasem przewiezione do Rzymu i do dziś znajduje się w kaplicy Najświętszego Sakramentu Bazyliki św. Piotra, gdzie doznaje wielkiej czci. Jego prochy spoczywają wraz ze szczątkami apostoła Szymona. Umieszczone są w pięknej urnie pod ołtarzem św. Józefa. Juda Tadeusz wraz z Szymonem zostali wpisani do Martyrologium rzymskiego pod datą 28 października i razem obchodzą swoje święto.

 

Kult św. Judy Tadeusza jest szczególnie żywy w Austrii i w Polsce. W wielu kościołach odbywają się raz w tygodniu specjalne nabożeństwa ku jego czci z odczytaniem próśb i podziękowań. Jest on patronem diecezji siedleckiej i Magdeburga. Jest też patronem szpitali i personelu medycznego. Wstawiennictwa św. Judy Tadeusza wzywa się w wielkich potrzebach i nieszczęśliwych wypadkach życia; uchodzi on za patrona od przykrych i nieszczęśliwych sytuacji, z których nie spodziewamy się znaleźć wyjścia ludzkimi sposobami.

 

 

Obaj wspominani dziś apostołowie mieli szczęście chodzić za Jezusem, widzieć Go, słyszeć i dotykać. Zostali przez Niego osobiście powołani. Byli naocznymi świadkami Jego cudów, dzięki otrzymanej od Jezusa mocy sami też uzdrawiali i wyrzucali złe duchy. Chodzili za Jezusem po miastach i wioskach Palestyny. Rozmawiali z Nim po zmartwychwstaniu, widzieli Go wstępującego do nieba i doświadczyli Jego mocy w dzień zesłania Ducha Świętego. A potem dawali o Nim świadectwo i głosili Ewangelię w różnych miejscach.

 

To zadanie nie było łatwe, dlatego ciągle przypominali sobie, że ich siłą jest Chrystus Pan, za którym poszli i którego dotykali. Dzisiejsza Ewangelia przypomina, że cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich (Łk 6, 19). Dziś Chrystus nadal dotyka ludzi swoją mocą, dotyka również nas. Czyni to między innymi przez swoje słowo i sakramenty. Zaczerpnijmy tej Bożej mocy z tego ołtarza, ponieważ potrzebujemy jej do wypełniania naszego powołania i powierzonych nam zadań. Poddajmy się Jezusowemu prowadzeniu, abyśmy mogli dawać o Nim wiarygodne świadectwo.

 

 

 

 

Ze względy na zaistniałą sytuację – pojawiające się problemy (które wynikają niezależnie
od Portalu slowo.redemptor.pl),  publikujemy rozważania na Święto świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza,
o. Sylwestra Cabały CSsR, które były już publikowane w 2016 roku. Za zaistniałą sytuację przepraszamy.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

o. Wojciech Bieszke CSsR  (28 października 2011 roku, Rok A, I)

o. Jan Chaim CSsR  (28 października 2012 roku. Rok B, II XXX niedziela zwykła – Rocznica poświęcenia kościoła własnego

o. Grzegorz Woś CSsR  (28 października 2013 roku, Rok C, I)

o. Tomasz Jakubczak CSsR  (28 października 2014 roku, Rok A, II)

o. Adam Kośla CSsR  (28 października 2015 roku, Rok B, I)

o. Sylwester Cabała CSsR  (28 października 2016 roku, Rok C, II)

o. Sławomir Romanowski CSsR  (28 października 2017 roku, Rok A, I)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (28 października 2018 roku, Rok B, II XXX niedziela zwykła – Rocznica poświęcenia kościoła własnego

o. Arkadiusz Buszka CSsR  (28 października 2019 roku, Rok C, I)

o. Rafał Nowak CSsR  (28 października 2020 roku, Rok A, II)

o. Sylwester Cabała CSsR  (28 paździenika 2021 roku, Rok B, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Przełożony domu zakonnego redemptorystów w Bardzie oraz wykładowca teologii duchowości w Wyższym Seminarium
Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Bardo

o. Sylwester Cabała CSsR

Powrót do strony głównej

Czytelnia

Polecamy