Uroczystość Zwiastowania Pańskiego przeżywamy w tym roku w dość niezwykłym momencie, bowiem ze względu na wczesną Wielkanoc uroczystość ta wypada w kalendarzu liturgicznym tuż po oktawie Wielkanocy i jednocześnie zaraz po II niedzieli wielkanocnej, będącej świętem Miłosierdzia Bożego.

Ryzyko jest wpisane w życie i działanie każdego człowieka.Wychodząc rano do pracy, nie jestem pewny, czy wrócę… Rolnik, rzucając ziarno w ziemię, podejmuje ryzyko… Małżonkowie i rodzice z ufnością spoglądają w przyszłość swoich dzieci, ale równocześnie z wielką bojaźnią… Apostoł i uczeń Jezusa Chrystusa podejmuje podwójne ryzyko. Pierwsze jest związane bezpośrednio z jego funkcją apostolsko-misyjną. Apostoł i uczeń Chrystusa wie dobrze, że nie zawsze zostanie dobrze zrozumiały i przyjęty, co więcej, będzie prześladowany, a nawet zabity, tylko dlatego że jest uczniem Chrystusa.

Drodzy młodzi, głoszenie słowa Bożego nie należy tylko do kapłanów i zakonników, ale także do was. Musicie odważnie mówić o Chrystusie w waszych rodzinach, w miejscu waszych studiów, pracy i odpoczynku. Winniście mieć ten sam zapał, który napełniał apostołów wyznających: „nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli” (Dz. 4, 20). Moi drodzy, wy też nie możecie milczeć. Są takie miejsca i sytuacje, w których tylko wy możecie zasiać ziarno słowa Bożego.(Orędzie na Światowy Dzień Młodzieży 1992, św. Jan Paweł II)

„Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je”. Co czujemy, gdy słyszymy słowa Jezusa o tym, że nas dogłębnie – bo to przecież wszechwiedzący Bóg – zna?Nie tylko przecież imię, sumy na koncie i historię przeglądania stron internetowych – to banalne. Zna przeszłość, wszystko, co uczyniliśmy? Wie także, jakie będą nasze wybory w dalszym życiu.

Jak uczynić swoje życie udanym i owocnym? Wobec tak sformułowanego problemu chrześcijaństwo nie pozostaje nieme. Sam Jezus ukazuje jego rozwiązanie, ucząc nas zupełnie innego spojrzenia na ludzką egzystencję. Nasze ziemskie życie ma charakter doczesny i jest mniej cenne od tego, które jest wieczne. Życie ludzkie jest cenne, ale są wartości jeszcze większe: zbawienie i wieczne szczęście.Jezus wzywa człowieka, aby poszedł za Nim i Go naśladował. Człowiek nie może bowiem znaleźć pełni życia, żyjąc tylko dla siebie.

Św. Katarzyna ze Sieny bez wątpienia jest świadkiem tego, co oznacza Ewangelia, żyjąc nią w pełni w przestrzeni wewnętrznej, głębokiej mistyce, modlitwie, medytacji i kontemplacji. Ewangelia była także przeżywana przez nią ze szczególną intensywnością, wielką hojnością w praktykowaniu miłości, w poszukiwaniu pokoju, w służbie chorym i ubogim, a przede wszystkim w miłości do Kościoła. Owa miłość i troska o dobro Kościoła Chrystusowego jest aspektem, który ją wyróżnia na tle chrześcijan owej epoki, w której żyła, i jest wielkim przykładem i inspiracją dla nas.

Rozpoczął się maj – miesiąc maryjny. Przy wzniesionych krzyżach, przydrożnych figurkach, w kościołach i kaplicach, wieczorami rozbrzmiewa przepiękna litania loretańska, w której czcimy Najświętszą Maryję Pannę.Wśród wielu imion, jakie pokolenia Polaków nadały Bogurodzicy, jest i to imię: Królowa Polski.Właśnie dziś – 3 maja – oddajemy chwałę Maryi, Królowej Polski. Kościół, przywołując dzieje naszego narodu, przypomina nam, że życie duchowe naszej ojczyzny mocno związało się z kultem Bogurodzicy.

Nasze życie nie jest dziś wolne od problemów i trudności, które wprowadzają w nasze serca lęk i obawę.Dlatego będąc chrześcijanami, powinniśmy cieszyć się łaską Bożego pokoju i z niego czerpać ufność i nadzieję, które pozwalają przezwyciężać wszelki ludzki lęk. Powinniśmy też nieść światu Boga pokoju oraz ducha miłości i pojednania.

Mieć przy sobie kogoś, komu można zwierzyć się z największych tajemnic. To marzenie, pragnienie wielu ludzi... To może być bliska osoba z rodziny – mąż, żona, rodzice. To może być przyjaciel lub przyjaciółka. Ktoś wypróbowany, kto wysłucha, zrozumie. I jeszcze jedna ważna rzecz – nie potępi.

Podobno w niebie jest bardzo dobrze. Tak mówią, a nikt tam nie bywał. Nie wrócił ze szkolnej wycieczki – Nie opowiedział! Kilka książek o niebie pisało. Ktoś nawet napisał tam list... I ludzie to wszystko czytają... Chcąc zdobyć do nieba klucz. Innym się znowu wydaje, że niebo jest tuż za rogiem. Wejście ma kolor błękitu, a klamka straszy zimnym złotem. Podobno tak, tak gdzieś słyszałem, mapę nieba trzyma u siebie Bóg, wejście ma kolor miłości, a klamka rzeźbiona jest z naszych cnót. Bethesda – Gdzie jest niebo...