Sobota drugiego tygodnia Adwentu

Sobota, 10 grudnia 2022 roku, II tydzień Adwentu, Rok A, I

Wspomnienie Matki Bożej Loretańskiej
Wspomnienie Matki Bożej Loretańskiej

Dziś, tak jak wczoraj, znów jest mowa o Janie Chrzcicielu. Zapowiadanym Eliaszem bowiem, tym, który już przyszedł, jest właśnie Jan Chrzciciel. Przyszedł on tuż przed Jezusem. Św. Augustyn napisał: „Boję się Boga przechodzącego. Boję się, by nie przeszedł obok mnie niezauważony, bym się uchylił od rozmowy, jaką chce ze mną nawiązać”. Właśnie taka sytuacja – Boga przechodzącego, a niezauważonego, a właściwie niedostrzeżonych posłańców Boga – jest opisana w dzisiejszej Ewangelii.

Jan Chrzciciel, prorocy, a wśród nich Eliasz i wielu innych zapowiadali Jezusa i Jego przyjście. Ludzie, którzy ich spotykali na swojej drodze, ludzie, do których chcieli oni dotrzeć, niekoniecznie słuchali tych zwiastunów. Sprawiało to, że często mijała ich szansa na spotkanie żywego Boga, na doświadczenie prawdziwych łask, cudów. My wiemy, że Chrystus przyszedł na świat jako człowiek, aby nas odkupić, i oczekujemy, aż przyjdzie powtórnie. Współcześnie mogą się pojawiać fałszywi zwiastunowie, osoby, które twierdzą, że nadejście Chrystusa jest blisko, że Paruzja już niedługo... Eliasz był jednym z najbardziej „spektakularnych” proroków, o czym też mogliśmy usłyszeć w pierwszym czytaniu. Być może i niektórzy współcześni „prorocy” potrafią sprawiać niezwykłe rzeczy, ale czy warto ich słuchać? Czy nie lepiej zaufać Bogu i otworzyć się na to, co się wokół nas dzieje, na rzeczywistość objawioną przez Chrystusa?

To, co się dzieje podczas sakramentów, zwłaszcza podczas Eucharystii – może jest dla nas niepojęte, ale jest pewnym przedsmakiem wieczności, przedsmakiem nieba i najlepiej ukazuje przychodzącego Chrystusa. On w pełni objawia się i przychodzi w swoim słowie i w sakramentach. Może to być trochę niepojęte, ale warto się otworzyć na tę rzeczywistość i próbować dostrzec, jak Chrystus chce działać w moim życiu. Nie można jednak próbować zrozumieć tego działania bez łączności z Chrystusem. Tylko On pozwala w pełni poznać i przynajmniej po części pojąć to, co niepojęte.

Wiele osób próbuje na własny sposób interpretować Pismo Święte, nieraz nawet bez spojrzenia w kontekst. Tu rodzi się niebezpieczeństwo zagubienia sensu słowa Bożego i nawet zafałszowania objawionej rzeczywistości. Tak też mogą powstawać fałszywi prorocy. Dlaczego tak się dzieje? Brakuje łączności z Chrystusem i rozumienia przesłania Jego słowa w odpowiednim świetle.

Oczekujemy na przyjście Chrystusa. Wiemy, że On przychodzi do nas codziennie w swoim słowie i w sakramentach. Czasami jednak może przejść obok nas niespostrzeżony. Może się zdarzyć tak, że Bóg chce nawiązać z nami kontakt, a my nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na to wezwanie. Dlaczego tak się dzieje? Czasami zagłusza nas współczesna rzeczywistość, czasami słuchamy nie tych proroków, co powinniśmy, a czasami może nam po prostu brakować otwartości na Chrystusa, na Jego łaskę. Staraj się, zwłaszcza w tym czasie Adwentu, aby dostrzegać Boga przychodzącego, aby nie był On dla ciebie Bogiem przechodzącym obok, niezauważonym.

Kazania-homilie: Sobota drugiego tygodnia Adwentu

o. Jarosław Krawczyk CSsR (10 grudnia 2011 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Szorc CSsR (15 grudnia 2012 roku, Rok C, I)

o. Marian Krakowski CSsR (14 grudnia 2013 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Mróz CSsR (13 grudnia 2014 roku, Rok B, I)

br. diakon Tomasz Mikołajczyk CSsR (12 grudnia 2015 roku, Rok C, II)