U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie – papież Benedykt XVI

A gdy Rodzice wnosili Dziecię Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela (Łk 2, 27-32).

Dzisiejsza Ewangelia to program misyjny nie tylko dla misjonarzy wyjeżdżających na misje ale dla wszystkich wyznawców Jezusa Chrystusa. Życie każdego z nas jest misją i każdy z nas, na mocy sakramentu chrztu św. został posłany tak jak owych 72 uczniów, tak jak posłani zostali też patronowie dzisiejszego dnia, Święci Cyryl i Metody.

Przeżywając dzisiejsze święto należy postawić pytanie: Co tak naprawdę celebrujemy, co powinniśmy celebrować obchodząc święto Katedry św. Piotra? Można podkreślić wiele różnych wątków tego świętowania. Wydaje się, że szczególnie dziś, celebrując to święto we współczesnym świecie, należy zwrócić uwagę na dwa aspekty. Chodzi mianowicie o jedność Kościoła pod przewodnictwem następców Piotra oraz o prawdziwość, wierność nauczania Ewangelii przez Kościół.

Święty Kazimierz, królewicz jest wzorem wiary i czystości dla młodzieży. Nie mniej winien być także wzorem służby pro publice bono; zaangażowany w te wielkiej wagi sprawy państwa, które miały wpływ na życie całego narodu, a jednocześnie nie był obojętny sprawom zwykłego człowieka poddanego, szczególnie biednego, niezaradnego, krzywdzonego przez silniejszego.

„Jego życie opierało się na miłości Boga, Kościoła świętego i pragnieniu zaprowadzenia dusz do Boga”

Patrzymy dziś na św. Józefa, człowieka który na kartach Ewangelii nie wypowiedział ani jednego słowa. Umiał milczeć, by słuchać Boga... By dać się poprowadzić Bogu – to znaczy, by stać się wierzącym. Wtedy wiara staje się zaufaniem, uznaniem, że On wie lepiej, że ma lepsze rozwiązania, że Jego Słowo ma moc „poukładać” moje „niepoukładane życie”.

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego dziękujemy za osobę Maryi i Jej przykład zawierzenia Bogu. Również dzisiaj, obchodząc Dzień Świętości Życia, chciejmy dziękować za nasze życie, które jest ogromnym darem. Ale to też okazja, aby zatroszczyć się o życie poczętych i całkowicie bezbronnych dzieci jeszcze nienarodzonych, które są narażone na śmierć w łonie matki.

Dziś dziękujemy Bogu za dar życia i powołania św. Wojciecha, misjonarza z Czech, głównego patrona Polski – Naszej Ojczyzny. który stał się ziarnem wrzuconym w „Polską glebę” w której obumarł, aby wydać plon. Dziś po wielu latach, które upłynęły od męczeńskiej śmierci św. Wojciecha widzimy owoce, ofiary złożonej z życia tego świętego.

Dziękujmy dziś za św. Marka, za to, że dzięki przekazanemu przez niego tekstowi Ewangelii możemy przybliżać się do Jezusa. Przyoblekajmy się w pokorę, oparci o Chrystusa wypowiedzmy walkę złemu. Stańmy się, tak jak dzisiejszy Patron, narzędziem, mostem, poprzez który nasi bliźni poznają jedynego Zbawiciela świata.